به نقل از «همشهری آنلاین»

اسم: «تهران»، فامیل: «خدایی»

تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۶۲۸۰۱

سیدمهدی سیدی؛ ، مدیر پژوهش همشهری کمتر کسی است که خود را از خدا بی‌نیاز بداند و در خلوت خود با آفریدگار هستی نجوا نکند. معنویت، بافته‌شده در سلول سلول ماست و این ماییم که در برابر سازه‌های شیطانی و تهدیدهای شهوانی، محتاج اتصال به حق و حقیقتیم. «دین» پاسخ‌دهنده همین احتیاج است و «ولی» راه‌برنده همین مسیر.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جاده «خداجویی» همان مسیر سبزی است که نسل خسته امروز را به چشمه‌سار حیات معنوی می‌رساند.
زندگی در شهرهای بزرگ، آدابی دارد که گاه در تعارض با مسیر آسمانی عبودیت است و گاه مؤید و مقوم معنویت و آرامش. چه بسیار شهروندانی که از ضمیر پاک خود خدا را می‌جویند و برای ارتباط با او مهیای فرصت‌های طلایی و روح‌بخش‌ هستند؛ فرصت‌هایی که در زندگی شهری گاه کمتر از آن چیزی که باید، پیش رویشان قرار می‌گیرد. بُعد مسافت‌ها، ثانیه‌های تنگ، ترافیک کارها، گرانی لحظه‌ها و البته غرق‌شدن در حاجت‌های یومیه هرکدام می‌تواند مانعی بر سر نمایش دینداری باشد.

تهران خدایی
اینچنین است که اگر منظره زندگی شهری از بالا و با ماهواره‌ای کل‌نگر روایت شود، چه‌بسا شهر تهران شهری بی‌دین یا بی‌خدا نمایش داده شود؛ به علاوه آنکه نمایش‌های سرد و فیک در فضای مجازی و کم‌لطفی‌های رسانه‌ای بر این حس ناصحیح دامن می‌زند، اما ناگهان در یک مناسبت، روپوش خاکستری شهر برداشته شده و از زیر آن جلوه‌های درخشان اخلاص و شعاع آفتاب‌گونه معنویت همه را خیره می‌کند.
مهمانی 10کیلومتری عید غدیر درست مثل ده‌ها اتفاق معجزه‌گون دیگر (همچون اربعین، مسلمیه، روز قدس و 22بهمن) پرده‌بردار همین ماجراست. شهری که خداخواه و معنوی است؛ شهری که خدایی است. تکثیر این روایت کمک‌کننده همه آنانی است که شهری با خدا می‌خواهند و در مقابل آنان که می‌خواهند این روایت در انبوه تیترهای پریشان گم شود به‌دنبال گم‌کردن خدا  لابه‌لای گرد و خاک تکرارها هستند که این طایفه همان «نَسُواالله فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُم» هستند که هرگز راه به جایی نخواهند برد.

نتایج نظرسنجی همشهری چه می‌گوید؟
مرکز پژوهش مؤسسه همشهری در یک پیمایش علمی تلاش کرده حس و حال مردم را در موضوع معنویت در شهر تهران جویا شود. براساس نتایج این نظرسنجی تلفنی که از میان 520نفر از شهروندان تهرانی بالای 18سال صورت گرفته است 66درصد از مردم، شهر تهران را مذهبی می‌دانند (زیاد و تاحدی) و فقط ۳۴درصد هستند که گمان می‌کنند مذهبی بودن تهران کم است.
۶۸درصد از شهروندان تمایل دارند در مراسم و برنامه‌های مذهبی معنوی شهر تهران شرکت کنند و حدود 26درصد تمایل کمی به مشارکت در برنامه‌های مذهبی دارند.
نکته قابل اعتنا در نتایج این نظرسنجی آن است که قریب 86درصد شهروندان، اطرافیان خود را اهل معنویت، ارتباط با خدا و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) دانسته و فقط ۱۴درصد هستند که معتقدند اطرافیانشان تا حد کمی با خدا ارتباط دارند.
جمع‌بندی آنکه مردمان این شهر به‌رغم همه موانع و سختی‌ها، با خدا، دوستی دیرینه دارند و هرگونه مساعدت و اصلاح، فضای زیست تهران را با شتاب بیشتر به معنویت و توحید می‌کشاند.

کد خبر 772090

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: شهر تهران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۶۲۸۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقاد محسن هاشمی از شهردار تهران؛ فخر فروشی می‌کند

محسن هاشمی در مطلبی با عنوان «فخر فروشی به سبک زاکانی» نوشت: خود را از همه برتر می‌داند و متکبرانه جمله «قوی‌ترین دوره مدیریت شهری» را به راحتی به زبان می‌راند.

به گزارش سازندگی، وی در مطلبی نوشت: آنچه هم اکنون در شهر تهران به عنوان حمل و نقل عمومی هر چند ناقص مورد استفاده عموم قرار می‌گیرد. سابقه‌ای حداقل صدو سی‌ساله داشته، چرا که مبنای مثل تعارف شاه عبدالعظیمی از خرید بلیط دو طرفه واگن دودی می‌آید. این سامانه حمل و نقل عمومی توسط ناصرالدین شاه قاجار با قراردادی به سبک BOT در سال ۱۲۶۶ در یک صفحه با شرکتی بلژیکی به اجرا در آمد و سال‌ها فاصله تهران تا شاه عبدالعظیم را خدمت‌رسانی می‌کرد.

اولین خودروی حمل و نقل عمومی مربوط به اواخر دوره قاجار است. در دوران پهلوی در سال ۱۳۳۱ شرکت واحد اتوبوسرانی تشکیل و در سال ۱۳۵۴ نیز شرکت راه آهن شهری تهران و حومه (مترو) تأسیس و کلنگ مترو نیز برای ۴ خط مترو به طول ۶۰ کیلومتر در اوج انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۶ زده شد.

از پیروزی انقلاب تا امروز علی‌رغم مخالفت دلواپسان وقت با ادامه ساخت مترو، با همت و پیگیری مجمع نمایندگان تهران در مجلس به ریاست آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، کارگران، کارمندان و مدیران زحمات زیادی کشیده شد تا هم اکنون با ۷ خط مترو، ۱۵۹ ایستگاه و ۱۵۰۷ واگن، توانایی جابجایی حداقل ۳ میلیون سفر در روز به دست آمده و تهران مقام بیستم را در سامانه‌های حمل و نقل ریلی درون شهری جهان به خود اختصاص داده است.

این نتیجه با استفاده از اعتبارات بانکی، فاینانس یا یوزانس حداقل ۳ میلیارد دلاری و قراردادهای بین‌المللی انجام شده است؛ لذا تأمین سامانه حمل و نقل عمومی کارآمد از وظایف ذاتی مدیریت شهری بوده و احتیاج به این همه سروصدا و فخرفروشی ندارد.

شایان ذکر است براساس همین وظیفه در هر دوره خدماتی به سرانجام می‌رسد. از جمله در دوره پنجم شورا نیز ۴۰ کیلومتر از مترو و ۳۰ ایستگاه ۱۰۵ واگن اضافه شد. البته نتیجه ادامه فعالیت‌ها از دوره چهارم بود؛ و قرارداد ۱۰۵ واگن هم از ۲۵٪ قرارداد دوره‌های قبل بود؛ لذا این طور نیست که همه فعالیت‌ها منجر به نتیجه، مصادره به شخص شود.

برقی‌سازی حمل و نقل عمومی هم از دهه ۷۰ حداقل با ۱۰۰ اتوبوس برقی با کابل بالاسری به سرانجام رسید که بیش از سی سال و هم اکنون با ۶۴ اتوبوس مشغول به کار است؛ لذا مشخص است که پیشینیان که زاکانی خود را از همه برتر می‌داند و خدمات خود را بهترین عنوان می‌کند؛ و مبتکرانه جمله قوی‌ترین دوره مدیریت شهری را به راحتی به زبان می‌راند، مجدانه بیشتر از آنچه او با این همه سروصدا به صورتی قول آن را می‌دهد، به سامان رسانده‌اند. بدون پشتوانه قدرت در چهارچوب قانون کارنامه قابل عرضه‌ای دارند.

نگاهی به ایستگاه‌هایی که در طول ۲ سال گذشته افتتاح شد، این امر را به خوبی نشان می‌دهد. طراحی و مناقصه و کلنگ خط ۶ و ۷ مترو در سال ۱۳۸۶ به زمین زده شده. چهار دستگاه TBM برای اجرای آن تأمین و ساخت آن در بخش سیویل به حدود ۹۵٪ رسید. میوه رسیده آن از درخت تناور خطوط ۶ و ۷ چیده و با فخرفروشی و بدون یادی از پیشنییان به رخ مردم کشیده شد.

قرارداد ۶۳۰ واگن که با تبلیغات کاذب آن را هزار و اندی مطرح می‌کنند، مصوبه‌ای از سال ۱۳۹۵ دارد. مراحل قانونی مناقصه در اوج تحریم‌های ترامپی و با مخالفت‌های بازرسی کل کشور برای تعیین برنده مناقصه به سختی به امضای قرار داد رسیده. تخصیص سهمیه فاینانس و تصویب در بانک مرکزی ایران و بیمه خلقی چین و ابلاغ به دست اندرکاران دو طرف تا مرحله پیش پرداخت را پشت سر گذاشته، خوشبختانه در طول ۲ سال و نیم بخشی از پیش پرداخت داده شد. زحمات این حرکت کاملاً بدوش وزارت کشور، معاونت عمرانی و سازمان شهرداری‌ها بوده و اصولاً ربطی به شهرداری تهران ندارد؛ و باز پرداخت هم به عهده دولت است.

معاون حمل و نقل و ترافیک شهردرای تهران از جشن تکمیل خطوط ۷گانه مترو خبر داده که سهم شهرداری فعلی نیم درصد هم نیست. البته خبری هم از شروع احداث ساخت خطوط ۸ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ داده شد که جای تبریک دارد و اگر بودجه تأمین شود می‌تواند در ۱۵ سال آینده تکمیل و به بهره‌برداری برسد.

به نظر آنچه هم اکنون بخشی از اعضای شورای شهر را عصبانی نموده. تبلیغات بی‌حد و بعضاً بی‌پشتوانه و بدون نتیجه برای این دوره شورا با قول‌های پی در پی و بی‌خبر گذاشتن اعضا از واقعیت‌ها می‌باشد. برای مثال پیش پرداخت ۶۳۰ واگن از ابتدای سال ۱۴۰۲ چند بار پرداخت شده اعلام شد؛ و از سهمیه فاینانس ۲۵٪ و ۵۰٪ تا ۱۰۰۰ واگن هم خبری نیست؟!

همیشه فخر فروشی مورد نکوهش بوده است. البته ذهن به سمت مال و جاه و مقام می‌رود. ولی این مقال فخر فروشی مدیران به پشتوانه قدرت حکومتی را مد نظر قرار داده است. سال‌ها پیش در بازدیدی، فردی گفت شهید نداده‌ایم تا مدیران فخر فروشی کنند و آن هم نه برپایه تخصص و تعهد و یا عملکرد قابل تقدیر، بلکه بر پایه اتصال به قدرت و خود را عاری از هرگونه پاسخگویی دیدن.